Przejdź do zawartości

Petyr Chubczew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petyr Chubczew
Петър Хубчев
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Petyr Kynczew Chubczew

Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1964
Głożene

Wzrost

185 cm

Pozycja

libero

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1989 Osam Łowecz 249 (26)
1989–1993 Lewski Sofia 125 (5)
1993–1996 Hamburger SV 65 (2)
1996–2001 Eintracht Frankfurt 107 (2)
W sumie: 546 (35)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1996  Bułgaria 35 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002 Eintracht Frankfurt (asystent)
2003–2005 Bułgaria (asystent)
2005 Sławia Sofia
2006 FV Bad Vilbel
2005–2007 Eintracht Frankfurt II
2008 VfL Wolfsburg II
2009–2011 Czernomorec Pomorie
2011 Botew Płowdiw
2012–2016 Beroe Stara Zagora
2016–2019 Bułgaria
2019–2020 Lewski Sofia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Petyr Kynczew Chubczew (ur. 26 lutego 1964 w Głożenie, niedaleko Łoweczu) – bułgarski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Liteksu Łowecz. W 1989 przeszedł do Lewskiego Sofia, gdzie grał przez kolejne cztery lata. W tym czasie zdobył mistrzostwo i dwa Puchary kraju. Pod koniec 1993 wyjechał do Niemiec, do Hamburger SV. W jego barwach w Bundeslidze rozegrał łącznie 65 meczów. Po odejściu z Hamburga trafił do Eintrachtu Frankfurt, w którym – w 2001 – zakończył piłkarską karierę. Ostatnie dwa sezony występował w drugiej lidze.

Należy do najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy. Był członkiem drużyny prowadzonej przez Dimityra Penewa, która w pierwszej połowie lat 90. dotarła do półfinału mistrzostw świata (Mundial 1994) oraz zaliczyła debiutancki start w mistrzostwach Europy (Euro 1996). Na pierwszym turnieju Chubczew, jako jeden z dwóch piłkarzy bułgarskich, wystąpił we wszystkich meczach w pełnym wymiarze czasowym. Dwa lata później również był podstawowym graczem reprezentacji.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu piłkarskiej kariery przez dwa lata pomagał Płamenowi Markowowi w prowadzeniu drużyny narodowej, a po jego rezygnacji został asystentem Christo Stoiczkowa. Równocześnie od grudnia 2005 był trenerem drugiej drużyny Eintrachtu Frankfurt. W 2008 pracował na tym samym stanowisku w VfL Wolfsburg.

Latem 2009 powrócił do kraju. Został szkoleniowcem grającego w drugiej lidze Czernomorca Pomorie. Rok później doprowadził go do finału Pucharu Bułgarii, w którym jego podopieczni ulegli 0:1 Beroe Starej Zagora. W lidze jednak zajął z nim dopiero siódme miejsce. Dobrą passę kontynuował jednak w kolejnym sezonie: Czernomorec na koniec rozgrywek 2010–2011 był drugi, dzięki czemu wywalczył prawo do gry w barażach o miejsce w ekstraklasie. W pierwszym meczu barażowym wygrał 2:1 ze Sportistem Swoge[1], w drugim zaś zwyciężył 3:0 z Widimą-Rakowski Sewliewo. Dzięki temu klub po raz pierwszy w historii awansował do ekstraklasy, jednak ostatecznie w niej nie zagrał, bo Bułgarski Związek Piłki Nożnej nie przyznał mu licencji[2].

W sprzeciwie wobec tej decyzji Chubczew złożył dymisję i wraz ze swoim sztabem szkoleniowym odszedł do występującego w II lidze Botewu Płowdiw[3]. Jednak tu pracował tylko przez pięć miesięcy: w październiku 2011 został zastąpiony przez Milena Radukanowa.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chernomorets Pomorie vs. Sportist Svoge 2 - 1, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-01-04].
  2. Sportal.bg: Изхвърлиха Черноморец Поморие от "А" група. sportal.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (Dostęp 16 czerwca 2011)
  3. Sportal.bg: Петър Хубчев: Разбрал съм се, няма да крада от Поморие за Ботев. sportal.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (Dostęp 16 czerwca 2011)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]